In De Wouden of Wierheit fan Wylgeragea (2016), geïnspireerd op een waar gebeurd verhaal waarbij een jonge vrouw werd verkracht en vermoord door een dorpsbewoner maar asielzoekers ten onrechte van deze moord werden beschuldigd, probeert Kees Roorda grip te krijgen op de oorzaken die deze onrechtvaardigheid mogelijk maakte. Hiertoe vervangt hij de moord door een plaag van inbraken en laat aan de hand van een aantal dorpsbewoners zien hoe een valse beschuldiging sluipenderwijs gestalte krijgt. Een onschuldige Poolse arbeider wordt geslachtofferd om de rust te doen wederkeren. Elke dorpsbewoner heeft zijn eigen reden om de heersende opinie over Pavel boven de waarheid te verkiezen. En al kun je hun handelingen wellicht niet goedkeuren, hun motieven zijn wel begrijpelijk. Kees Roorda toont empathie voor de daders en laat zien dat wij allemaal deze keuzes hadden kunnen maken. Zo heeft de moeder eigenlijk helemaal geen problemen met buitenlanders, maar wil ze vooral haar zoon, de echte schuldige beschermen. De burgemeester van het dorp moet aan zijn herverkiezing denken, dus zwenkt hij mee met de heersende opinie. De gespannen situatie is de perfecte aanleiding om kleine en grote angsten bloot te leggen. Net als water zoekt angst de weg van de minste weerstand. En die angst moet weggewerkt, zo soepel mogelijk. De buitenlanderhaat is een veilig gif, dat gemakkelijk zijn slopende werk doet.
